Dysfasie
Ontwikkelingsdysfasie is een neurologische spraaktaalontwikkelingsstoornis die hardnekkig en aangeboren is, zonder aanwijsbare reden zoals gehoorverlies, een verstandelijke beperking of een emotionele stoornis. Het is een stoornis in het verwerven van de mondelinge taal. De diagnose van ontwikkelingsdysfasie kan pas gesteld worden na ongeveer een jaar intensieve en specifieke therapie.
Sommige kinderen met dysfasie begrijpen vaak veel meer dan ze zelf onder woorden kunnen brengen. Anderen hebben naast taalproductieproblemen ook ernstige problemen met het begrijpen van taal.
Voor meer informatie, zie Logopedie – Stoornissen – Ontwikkelingsdysfasie.
Dysartrie
Dysartrie is een spraakstoornis ten gevolge van een neurologische oorzaak. Veel voorkomende oorzaken zijn herseninfarct, hersenbloeding, of degeneratieve aandoeningen zoals bv. de ziekte van Parkinson of multiple sclerose. Bij dysartrie worden de klanken en woorden niet goed en duidelijk uitgesproken, waardoor de persoon vaak minder goed verstaanbaar is. Het vinden van woorden en het formuleren van woorden en zinnen is bewaard gebleven.
Dyslexie/dysorthografie
Dyslexie/dysorthografie is een stoornis in het automatiseren van het koppelen van letters aan klanken (en omgekeerd). Als het probleem hardnekkig blijft ondanks specifieke hulp, spreekt men van dyslexie (lezen) of dysorthografie (spellen).
Dyscalculie
Dyscalculie is een hardnekkige stoornis in het leren vlot/accuraat oproepen/toepassen van reken-wiskundekennis (feiten/afspraken). Dyscalculie is een complexe stoornis omdat bij rekenen meerdere hersengebieden worden gebruikt, waaronder ook het taalcentrum.
Dysfonie
Dysfonie (heesheid) is een verzamelwoord voor zowat alles wat met stemafwijkingen te maken heeft. Het is een probleem of een stoornis in de stemvorming. Heesheid ontstaat door storing in het trillen van de stemplooien. Een hese stem klinkt zwak en/of onzuiver. (zie stemstoornissen)